Familie uit de Achterhoek wilde af van hun pergola, die decennialang boven de oprit van de vorige bewoners zweefde. “Doe maar hier dat ding, ik weet er denk ik wel raad mee!”

Ik bond ‘m op het dak van de 9-5 en we reden ermee naar Utrecht. Wegens houtrot heb ik ‘m in moeten korten: 2 dwarsbalkjes en een halve meter van de ligger zaagde ik eraf. Goed schuren, opnieuw verven in dezelfde kleur antraciet als onze kozijnen.

De pergola rust op 1 (!) poot in het midden, verankerd aan de vloer en is met 2 armen verbonden met het huis, zodat ie niet kan doorzakken én niet kan wegvliegen, maar dat het extra materiaal verder tot een minimum wordt beperkt. Waarom 2 poten als 1 volstaat?!

Zoals je op de foto’s kunt zien, heb ik de pergola omgedraaid, de dwarsbalkjes zitten aan de onderkant. How radical 😉 – gevolg is dat het meteen een minder truttige standaard Pergola wordt en niet voor de eerste keer onbedoeld een ontwerp op zich wordt.

De lange lariks-paal en ook de liggers heb ik uiteraard gebrand in plaats van geverfd. Nu afwachten wat de passiebloem volgend jaar gaat doen!